Od niepamiętnych czasów istniała wioska Kalinowa, która przez długie lata nie miała szkoły. Dzięki usilnym staraniom właścicieli ziemskich – państwa Murzynowskich  w 1916r. powstała pierwsza szkoła  w Kalinowej. Nauka odbywała się na plebanii w starym budynku, który w tym czasie świecił pustką. Pierwszą nauczycielką była Stanisława Grabowska, która prowadziła cztery oddziały. Nauka na plebanii trwała cztery lata do czasu kiedy do Kalinowej przybył ksiądz i budynek należało opuścić. Wobec tego, że szkoła nie posiadała własnego lokum, nauka odbywała się u gospodarzy na wsi.

Od 1926 roku obowiązki nauczycielki pełniła Aniela Zarofówna. Za czasów jej pracy dzięki staraniom miejscowej ludności, wybudowano w Kalinowej pierwszy budynek szkolny na terenie, gdzie obecnie znajduje się plac zabaw. Nauka rozpoczęła się w tej szkole po wakacjach 1929 roku. W tym czasie przybyła do Kalinowej Janina Rosowska – Macińska  i uczyła do roku 1939, a więc do wybuchu wojny.  W czasie wojny szkoła została częściowo zniszczona, ponieważ  Niemcy urządzili w niej kuchnię dla wojska. Nauczycielka zaś musiała opuścić Kalinową, gdyż nie wolno jej było nauczać dzieci polskich. W roku 1945, po odzyskaniu niepodległości, szkoła została wyremontowana  oraz zorganizowana  na nowo za staraniem administratora ziemskiego – Kazimierza Smulikowskiego. Uczył wówczas jeden nauczyciel w klasach I – IV. Z upływem czasu wzrastał stopień organizacyjny szkoły. Od września 1949 roku w Kalinowej utworzono pełną siedmioklasową szkołę z trzema nauczycielami. Uczyły wtedy: Maria Budzyń, Maria Majdańska, Stanisława Prus, która pełniła obowiązki kierownika szkoły. Ponieważ szkoła miała tylko jedną salę lekcyjną, kierowniczka szkoły wraz z przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego zabiegali o to, aby szkołę przenieść do pałacu. Pomimo tego, że w pałacu mieściło się Państwowe Gospodarstwo Rolne i mieszkali w nim robotnicy udało się wygospodarować trzy pomieszczenia na klasy i dwa na mieszkania dla nauczycieli. Nauka odbywała się w klasach łączonych, uczyło się w nich 120 dzieci.

We wrześniu 1951 roku podniósł się znów stopień organizacyjny szkoły, ponieważ stała się ona szkołą zbiorczą do której uczęszczały dzieci z obwodu Chabierowa i Domaniewa.  Pracowało już wówczas czterech nauczycieli: Stanisława Jeziorska będąca jednocześnie kierownikiem szkoły oraz Maria Budzyń, Władysław Żurkowski i Kazimierz Kowalski. Lekcje odbywały się w pałacu i w budynku szkoły na wsi przejętym po Gromadzkiej Radzie (obecny budynek dawnego przedszkola). Dzięki staraniom Komitetu Rodzicielskiego szkoła otrzymała z Wydziału Oświaty w Kaliszu część nowych mebli, pomoce naukowe i książki do biblioteki szkolnej. W 1953 roku kierownikiem szkoły został p. Jan Proniak a od roku szkolnego 1954/55 – p. Władysław Żurkowski. W 1961 roku  przystąpiono do remontu zabytkowego pałacu w dawnym budynku szkoły utworzono pocztę a szkołę zaś w całości przeniesiono do hotelu robotniczego ( budynek ten stoi do dziś). Dzieci wraz z nauczycielami przy pomocy rodziców urządziły cztery izby lekcyjne, boisko szkolne oraz uporządkowały teren wokół szkoły.

      7 grudnia 1962 roku ostatecznie podjęto uchwałę o budowie nowej szkoły w Kalinowej ( była to jedna z 1000 szkół wybudowanych w myśl hasła Gomułki ,,1000 szkół na 1000- lecie państwa polskiego). Zawiązał się społeczny Komitet Budowy Szkoły, otrzymano 1–hektarową działkę pod budowę od Stacji Hodowli Roślin w Kalinowej. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu miejscowej ludności 9 maja 1966 roku oddano do użytku  w Kalinowej nową 8–klasową  szkołę podstawową. Dyrektorem w tej szkole został pan Władysław Żurkowski, który dotychczas pełnił funkcję kierownika. Każdy ówczesny uczeń posadził jedno drzewo wokół placu szkolnego. W 1968 r. do budynku szkolnego podłączono wodę z sieci. W 1976r. wyasfaltowano boisko szkolne. W 1987r. założono centralne ogrzewanie i wybudowano kotłownię przy szkole. Wcześniej w każdej izbie lekcyjnej znajdował się piec kaflowy.

    W 1991 roku dyrektor Władysław Żurkowski (1954-1991) odszedł na zasłużoną emeryturę a funkcję dyrektora przejęła pani Krystyna Mendak. Uczyli wówczas: p. Elżbieta Wojciechowska, p. Elżbieta Radojewska, p. Anna Żurkowska, p. Danuta Kaczmarek, p.Maria Filipiak, p. Henryk Wolski, p. Lidia Ludwiczak, p. Małgorzata Bodzioch, p. Maria Ramuś, ks. Stanisław Pietruszewski, p. Magdalena Szymankiewicz, p. Teresa Pluta.

W 1996 roku w związku ze zbliżającą się 30 rocznicą wybudowania szkoły w Kalinowej, postanowiono nadać jej imię oraz poczyniono wiele starań, aby wykonać kapitalny remont szkoły. 12 października 1996 roku stał się dla Szkoły Podstawowej w Kalinowej niezwykle ważnym dniem, ponieważ otrzymała ona imię wielkiego polskiego kompozytora Stanisława Moniuszki, który niegdyś gościł w Kalinowej. Dzień narodzin Moniuszki 5 maja stał się świętem patrona szkoły obchodzonym corocznie. W tym samym roku uczniowie naszej szkoły wyjechali na Festiwal  Moniuszkowski, który odbył się w Kudowie Zdroju.

Z dniem 01.09.1997 roku funkcję dyrektora przejęła pani Małgorzata Bodzioch. W szkole uczyli wówczas: p. Maria Filipiak (1972-2005), p. Danuta Kaczmarek (1971-2003), p. Elżbieta Wojciechowska (1981-2007),  p. Elżbieta Radojewska (od 1981r.), p. Magdalena Szymankiewicz (1993-1999), p. Krystyna Mendak (1980-2003), p. Lidia Ludwiczak (od 1984r.), p. Henryk Wolski (od1981r.), ks. Tadeusz Stich (1997-1999), p. Maria Ramuś (1968-1999), p. Teresa Pluta (1992-2001), p. Marek Ludwicki (od 1997r.).

   W związku z wprowadzeniem reformy w 1999 roku nastąpiło wiele zmian m.in. klasy początkowe zaczęły uczyć się systemem nauczania zintegrowanego. W związku z wprowadzeniem gimnazjów, szkoła podstawowa stała się szkołą 6-klasową. Dzieci uczyły się w klasach znajdujących się na parterze budynku, a uczniowie gimnazjum zajmowali izby lekcyjne znajdujące się na piętrze. Wówczas do grona nauczycieli dołączyły p. Ewa Nowacka - Kurzajewska, p. Jolanta Szymańska i p. Małgorzata Łoin (1999-2000).

 W roku szkolnym 2001/2002 nasza szkoła przejęła budynek po przedszkolu, w którym nadal uczyli się najmłodsi uczniowie. W tym samym czasie zaczęły uczęszczać do Szkoły Podstawowej w Kalinowej dzieci ze Szkoły Podstawowej w Chabierowie, która przestała istnieć. Do grona nauczycieli dołączyły: p. Małgorzta Wągrowska (2001-2003), p. Janina Dec, p. Urszula Olszewska, p. Anna Pawlak .

   Od września 2003r. rozpoczęły pracę w naszej szkole p. Monika Bączyńska-Werner oraz p. Joanna Szymczak ; w 2005r. p. Agnieszka Chudzia; w 2006r. p. Ewa Sibińska-Ligner;  p. Anna Królak (2007 luty-czerwiec); p. Monika Salamon (2006-2007) p. Joanna Jankowska - Fryś (2006-2007 luty- czerwiec i 2007-2008); w 2007r. p. Agnieszka Woźniak- Stępień; p. Barbara Zawadzka (2007-2008).

    W czasie sprawowania funkcji dyrektora przez panią Małgorzatę Bodzioch zostało wykonanych wiele prac remontowych, zarówno w głównym budynku szkoły  oraz w budynku po przedszkolu, w którym zostało wymienione oświetlenie, odnowiona kuchnia, pokój nauczycielski, hol, szatnia oraz kotłownia.   W głównym budynku szkolnym zostały wymienione okna  i drzwi. Pozyskanie środków z AWRSP oraz ARiMR w Warszawie pozwoliło na zakup sprzętu komputerowego, z którego uczniowie mogą korzystać w sali komputerowej oraz bibliotece szkolnej. Z funduszy tych zakupiono  również meble do wszystkich izb lekcyjnych, biblioteki i pokoju nauczycielskiego a także sprzęt RTV.  Dzięki staraniom pani dyrektor została położona kostka brukowa wokół obiektu szkoły oraz wykonane parkingi przy szkole. Kapitalny remont izb lekcyjnych, korytarzy szkolnych, modernizacja szatni, remont łazienek oraz częściowo  podłóg spowodowały, że nasza szkoła stała się miejscem, w którym przyjemnie jest się uczyć. Został również wykonany remont dachu na budynku szkolnym, domu nauczyciela oraz budynku po przedszkolu. Aby ułatwić organizację nauki w szkole podjęto starania mające na celu rozbudowę szkoły i budowę sali gimnastycznej. W związku z tym powołano komitet, w skład którego wchodzili członkowie Rady Rodziców i nauczyciele. Zorganizowano zbiórkę pieniędzy przeznaczonych na ten cel. Dzięki wsparciu ze strony miejscowej ludności udało się uzyskać kwotę, która stała się zaczątkiem dalszych starań rozpoczęcia inwestycji tak ważnej dla polepszenia warunków lokalowych szkoły. Urządzenie przy budynku byłego przedszkola placu zabaw sprawiło, że dzieci z Kalinowej i okolicznych wiosek mogą radośnie spędzać czas na świeżym powietrzu. Niezwykle ważnym wydarzeniem w naszej szkole było stworzenie Multimedialnego Centrum Edukacyjnego,  które sprawiło, że książka nie jest już jedynym źródłem informacji dla uczniów. Możliwość korzystania z Internetu sprawiła, że dzieci bardzo chętnie wyszukują dodatkowe informacje, którymi później chętnie dzielą  się na zajęciach lekcyjnych. Dodatkową atrakcją jest radiowęzeł, przez który podawane są istotne ogłoszenia. Od 01.09.2008 roku uczniowie gimnazjum uczęszczają do nowego budynku, natomiast uczniowie szkoły podstawowej zajmują również sale lekcyjne na piętrze, w których uczyli się wcześniej gimnazjaliści.

   Podczas sprawowania funkcji dyrektora przez panią Małgorzatę Bodzioch przewodniczącymi Rady Rodziców byli: Jan Bryś, Grzegorz Michalak, Aleksandra Ciszewicz, Aleksander Doruch, Małgorzata Nowicka, Izabela Maruszewska, Kamila Zygner.  Priorytetem naszej szkoły jest ścisła współpraca z rodzicami, którzy niezwykle angażują się w życie szkoły, służą swoją pomocą i radą. Wynikiem tej współpracy jest m.in. ufundowany przez Radę Rodziców sztandar szkoły, na który tak długo czekaliśmy. 8 maja 2009 roku odbyło się uroczyste poświęcenie sztandaru i przekazanie go przez Radę Rodziców szkole. Został również ogłoszony konkurs na słowa do hymnu szkoły. Do melodii słynnej pieśni ,,Prząśniczki" Stanisława Moniuszki  piękny tekst ułożył Daniel Płatek.

HYMN SZKOŁY

Patron naszej szkoły Stanisław Moniuszko,

szlachcic herbu Krzywda na świecie żył krótko.

Jednak jego sława

poprzez wieki trwa,

i piękna muzyka ciągle żyje w nas.

Ojcem Narodowej Opery jest zwany,

wdzięczne słowa hymnu dla niego śpiewamy.

Stanisław Moniuszko

sławny patron nasz, w muzyce rozkochał

Kalinowską brać.

Każdą polską nutkę zapisał nam trwale,

aby ją śpiewali kaszubi, górale.

Mistrzu Stanisławie

nie trzeba nam słów,

kiedy gra muzyka

jesteś z nami znów.